در امور روابط بین‌الملل، نامگذاری تجهیزات نظامی نقش مهمی در شکل‌دهی به پیش‌دیدها و حفظ حس نظم و انضباط بازی می‌کند. یکی از جنبه‌های جالب این عمل، معمول نامگذاری هواپیماهای روسی به وسیلهٔ ناتو است. این عمل که در دورۀ جنگ سرد آغاز شد، تاکنون ادامه داشته و سوالاتی را درباره مقصد و پیامدهای آن به همراه داشته است. ما در اینجا به خواندن حقیقت پنهان از آن‌که چرا ناتو به هواپیماهای روسی نام اختصاص می‌دهد و زمینه‌های پشت آن را می‌شناسیم.
در ابتدا، لازم است که به چارچوب تاریخی که منجر به شیوع این عمل شد، بپردازیم. در دوران جنگ سرد، ناتو با چالش پایش و شناسایی تجهیزات نظامی شوروی، از جمله هواپیماها، روبه‌رو بود. به‌منظور ایجاد امکان ارتباط و به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات بین کشورهای عضو، ناتو یک سیستم استاندارد از نام‌های مستعار برای هواپیماهای شوروی تدوین کرد. هدف از این سیستم، اطمینان از شفافیت و یکنواختی در گزارش‌دهی بود و از بروز هرگونه ابهام یا سوءتفاهم در اطلاعات جلوگیری می‌کرد.
نام‌های داده شده توسط ناتو به هواپیماهای روسی تصادفی نیستند، به یک الگو خاص پیروی می‌کنند. هر نام مستعار از دو بخش تشکیل شده است: یک کلمه که نوعی حیوان را نشان می‌دهد و یک حرف از الفبای فونتیک ناتو. نام‌های حیوانی انتخاب شده به‌گونه‌ای است که به‌سادگی قابل تمایز و قابل به‌یادآوری باشند، درحالی‌که حرف الفبای فونتیک برای هر نوع هواپیما تمایزدهنده‌ای منحصربه‌فرد فراهم می‌کند. برای مثال، جت جنگنده روسی به‌نام سو-۲۷ توسط ناتو به نام “فلنکر” با حرف “A” الحاق می‌شود.
مقصود اصلی از این عمل نامگذاری ناتو، فراهم‌ساختن امکان ارتباط و به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات در بین کشورهای عضو است. با اختصاص نام‌های استاندارد به هواپیماهای روسی، ناتو اطمینان حاصل می‌کند که همه کشورهای عضو بتوانند به‌سادگی هواپیماهای خاصی را شناسایی کنند و درباره آن‌ها بحث و تبادل نظر کنند. این سیستم امکان تبادل اطلاعات به‌طور کارآمد در طول تمرینات نظامی مشترک، عملیات اطلاعاتی و جهود همکارانه دیگر را فراهم می‌کند.
علاوه بر این، عمل نامگذاری نیز به عنوان یک واقعه دوسویه در برابر دشمنان احتمالی خدمت می‌کند. با اختصاص نام به هواپیماهای روسی، ناتو نشان می‌دهد که چهارچوب‌های خود را در نظر گرفته و آماده‌باش برای پایش و پاسخ به هرگونه تهدیدی است. این پیام روشن است که کشورهای عضو ناتو فعالانه در پی پیگیری و تحلیل قابلیت‌های نظامی روسیه مشغول هستند و احساس امنیت مشترک بین متفقین را تقویت می‌کند.
مهم است که توجه داشته باشیم نامگذاری ناتو به هواپیماهای روسی به‌تنهایی محدود نیست. این سیستم شامل هواپیماهای کشورهای مختلف، از جمله کشورهای عضو ناتو می‌شود. با این‌حال، به دلیل زمینهٔ تاریخی و تنش‌های پابرجا بین ناتو و روسیه، نامگذاری هواپیماهای روسی معمولاً بیشتر توجه و اظهارنظرها را به خود جلب می‌کند.
در نتیجه، عمل ناتو در نامگذاری هواپیماهای روسی نشأت می‌گیرد از نیاز به تبادل اطلاعات و ارتباط استاندارد بین کشورهای عضو. با اختصاص نام مستعار به هواپیماهای روسی، ناتو از شفافیت و یکنواختی در گزارش‌دهی مطمئن می‌شود، درعین‌حال به‌عنوان یک عامل ردیابی علیه تهدیدهای احتمالی عمل می‌کند. این عمل که در دوران جنگ سرد آغاز شده است، همچنان بخش جدایی‌ناپذیری از فعالیت‌های ناتو است و تعاملات پیچیده روابط بین‌المللی و همکاری‌های نظامی را بازتاب می‌دهد.